Poëzie

*

weet je nog dat je knuffels teldein bomen klom om niet meer naar benedendat je moeder of vader schreeuwde voor het etenen jij over boomtoppen zong dat jij alles anders weet je nog hoe je je favoriete liedjesteeds afspeelde wanneer

lees meer

Indruk

I dicht tegen de golvengeen geluid met deo volgespoten jongelingen rennen voorbijverderop de geur van natte vacht, het waternog op de uit de bek gehangen tong ik ben de zee die zichzelf steeds weer terughaaltzeg je, achter je ogen geen

lees meer

Grom

Je bent losser van de natuurwetten.Geen losgeslagen wild, dat is meerwat ik in het water zie:rode ogen, kapotgebeten lippen enwegkijken, altijd wegkijken. Pak eens een vlam en kom jagen,stop me in je val en smeek memijn thuis achter te laten:bos

lees meer

Pinguïns

Met handpalmen druk ik tranen uit mijn ogenen ik denk aan hoe we tijdens yogaonze handen warm wrijven en ze alskommetjes op onze oogleden leggenen ik denk aan de twist waarbij wein zithouding met onze rechterhandop linkerdijbeen over linkerschouder kijken,zo

lees meer

MOEDER

Ik was een kind en wist van liefde niets,iedereen leek vreemd en ik vroegme af: was er iemand die kwam,een juf, een vriend, een moeder? Ik was een kind en verteldewat ik stuk wilde maken:aardbei, schommel, ster, mama, mamatelde de

lees meer

Klei

Ik zoek je tussen de koppen – weet jehoeveel witte oudere mannen op elkaar lijken?Het is jammer dat je geen sterke geur hebten ik denk aan de keer dat je zei:het kan helpen als jemijn hand pakt en ik grinnikte,

lees meer

You get up and sleep

iets gaat in mij liggende kleur een vorm weet je nog wie ik ben?bijgeschaafd en doorzichtigkruip ik andermans lijf binnen nee je vergat eerst de vogelslater alle dieren die nog wezenprobeerden te zijn en daarnawerd mijn lichaam voor jouw ogeneen

lees meer

vooruitgang

(i) dit is een herinneringeen lichtknopje naast de voordeurhet slot van de voordeurde sleutel in het slot van de voordeurde sleutel uit het slot van de voordeurde klink van de voordeurde klink de klink de klink de klink de klinkeen

lees meer

Drieluik, naamloos

– i – Je lichaam slechts nogomhulsel van stukjes vel.De halen aan je nagelriemenbewijzen dat van allesniks meer over is. Hoeveel herinneringen wil jehouden op een plekwaar geen plaats meer is? Je krabt aan je wangom te schuilen achter je

lees meer