Poëzie

MOEDER

Ik was een kind en wist van liefde niets,
iedereen leek vreemd en ik vroeg
me af: was er iemand die kwam,
een juf, een vriend, een moeder?

Ik was een kind en vertelde
wat ik stuk wilde maken:
aardbei, schommel, ster, mama, mama
telde de woorden en verdween.

Vocht dat over wangen, lippen
naar hals trok – een onophoudelijke stroom
slakken, dat soort past een kind niet.

Tegenwoordig vraag ik aan mijn buurman
of hij me oppakt en ergens neerlegt,
huid op huid en ik niet meer weet
welk deel van mij en fluistert
keer op keer:
je bent een klein jong meisje
in een mooi dun lijfje.

Gepubliceerd in Het Liegend Konijn 2019-2.

Illustratie: Marije Mast